29 Ocak 2012 Pazar

Bazen daha başlarken sonunu sezersin..
Bu önemli bir şey için tam da evden çıkmak üzereyken,uyumadan önce yanına neler alacağını bin kez kendine tekrar etmene rağmen , bir şey unuttuğunu ama ne unuttuğunu bilememenin o panik ve korkulu telaşı gibi... Sinirlenirsin kendine çünki yatağında neleri yanına alman gerektiğini aklından geçirirken ''not mu alsam acaba?'' diye şöyle bir düşünüp geçiştirmiş, üşenmişsindir. Ve sırf not almadığın için yarın başına bunun geleceğini de geceden sezmiş sabah ise bu yüzden kendine olan kızgınlık ve pişmanlıkla baş başasındır.Belkide bunların hepsi sen kendini unutkan olduğuna dair içten içe kendine inandırdığın için başına geliyordur.Bu yüzden korkuya kapılıyorsundur bir an cesaret bulup '' hayır ya unutmam!'' diyerek o notu almasan da ,baskın olan senin korkulu yanın olduğu için, sen kendin özene bezene titizlikle uğraşıp o en çok korktuğun şeyleri tam da hedefin buymuş gibi başına getiriyorsundur. :) Ama zaman yok! artık evden çıkman lazım. Ne unuttuğunu, unutup unutmadığını bile bilemeden.Acı olanda yolda aklına gelecek olması, tabi artık çok geç olmuş olacak...